De goddelijke komedie is de beschrijving van een denkbeeldige tocht door het hiernamaals. Zij heeft drie delen: de hel, het vagevuur en het paradijs en ieder van deze delen heeft drieëndertig zangen van niet geheel gelijke lengte, terwijl aan het eerste deel nog een inleidende zang voorafgaat, waardoor het totale aantal van de zang honderd bedraagt. Dit aantal is geen toevalligheid. Het getal honderd gold in de middeleeuwse getallensymboliek, waarvan ook Dante een naarstig beoefenaar was, als het zinnebeeld van de volmaaktheid. Drie is het getal van de personen der heilige drie-eenheid, drieëndertig is het aantal jaren van Jezus' aardse leven. In de eerste zang van De goddelijke komedie is Dante verdwaald in een donker woud en terwijl hij wanhopig naar hulp uitziet ontmoet hij daar de Latijnse dichter Vergilius. Samen verlaten zij het aardoppervlak en dalen af naar de hel, die voorgesteld wordt als een systeem van concentrische, zich steeds verder vernauwende kringen, een soort
