De gouden jaren van de televisie Zoals vroeger wordt het nooit meer. Met natgekamde haren genoten we frisgewassen op de bank voor de televisie van Pipo de Clown, Floris, Oebele, van Ja Zuster, Nee Zuster of van een van die andere onvergetelijke jeugdseries. Wie herinnert zich niet de opwinding rond Open het Dorp met een hele dag onafgebroken Mies Bouwman op het scherm. Vanaf die gedenkwaardige dag in 1962 was televisie definitief een massamedium, maar ook een avontuurlijk medium, op zoek naar zichzelf en de kijker. De televisie werd de voornaamste bron van amusement informatie voor het hele gezin. Geen spelletjes meer aan de keukentafel, met de radio zachtjes op de achtergrond, maar met z’n allen voor de kijkbuis. Daar werden we net zo geboeid door de emotionele afscheidssc van Swiebertje als door de eerste reclamefilmpjes van de Ster. Dit boek brengt zoete herinneringen terug. Het is een emotionele geschiedenis van de Nederlandse televisie in de tweede helft van de twintigste
