De grote reis (1964) beschrijft de lange, vierde nacht van een reis die voert van het Franse Compiègne naar het concentratiekamp Buchenwald. Met honderdnegentien medegevangenen staat de hoofdpersoon samengeperst in een goederenwagon. Hij voert diepgaande gesprekken met 'de jongen uit Semur', die tegen hem aangedrukt staat en die het transport niet zal overleven. Tijdens de lange, tergende stiltes komen herinneringen boven aan de vlucht van Frankrijk en de verhoren door de Gestapo. Van het verleden springt het relaas naar de toekomst: het kamp en vooral de reis terug naar het bevrijde Frankrijk. Deze techniek an gelijktijdigheid maakt De grote reis tot een indrukwekkende literaire prestatie.
