'Heleen van Royen doet in <i>De hartsvriendin </i>wat Brigitte Kaandorp doet in haar cabaretvoorstellingen en wat Sylvia Witteman doet in haar <i>Volkskrant</i>-columns. De roman is een zedenschets van het huisvrouwenbestaan anno nu, waarin aardig wat te lachen valt, grimlachen dan, om de sneuheid der dingen. Je zou kunnen stellen dat Van Royen een inktzwart, ironisch wereldbeeld schetst. De Nederlandse huisvrouw ziet oprecht redding in die zogenaamde daadkracht, in diëten en dildo's, maar <i>De hartsvriendin </i>toont er de vruchteloosheid van'<b> - </b><b>NRC HANDELSBLAD</b> Yvonne de Graaf is gelukkig getrouwd met haar jeugdliefde Maarten, heeft twee tienerkinderen en een vrijwilligersbaan bij de Vogelopvang. Op Facebook heeft ze 34 vrienden, maar in werkelijkheid beschouwt ze Mona als haar enige en beste vriendin. Wanneer Mona het op Yvonne's veertigste verjaardag laat afweten én ze een wel heel opmerkelijk
