Ben Leesink zat net na de oorlog op de kweekschool in Doetinchem. Hij wilde onderwijzer worden. Het was maar een kleine klas van twee meisjes en negen jongens, die een hechte éénheid vormde. De oorlogsjaren hadden hen zelfstandig gemaakt en enigszins recalcitrant, wat nog wel eens botste met directeur Meijerhof. Ben heeft na een aantal jaren de onderwijzersloopbaan vaarwel gezegd en is journalist geworden. De meeste klasgenoten heeft hij niet of maar kort terug gezien. Maar sinds zijn vrouw is gestorven, gaat hij steeds meer terugdenken aan zijn kweekschooljaren, die toch een belangrijke periode hebben gevormd in zijn persoonlijke ontwikkeling. Hij besluit om een reünie te organiseren. Met z'n zevenen, waaronder de twee meisjes, ontmoeten ze elkaar in Doetinchem. Onder hen is ook Gerrie, waarop hij indertijd verliefd was. Tot een vaste verbintenis is het echter niet gekomen. Op de reünie komen zoals gebruikelijk de oude verhalen los en Ben besluit deze vast te leggen en tevens
