Chet Bakers carrière als trompettist begon als een sprookje. Een zeer aantrekkelijke jongeman die geen noten kon lezen vertrok aan het begin van de jaren vijftig vanuit Oklahoma naar de westkust en verwierf bijna onmiddellijk een belangrijke plaats in de 'cool school' van de jazz, die tot dan toe werd gedomineerd door de grote zwarte muzikanten Charlie Parker en Miles Davis. Twintig jaar later, na een levenslange heroïneverslaving die zijn engelachtige uiterlijk verwoestte, kwam er een einde aan Bakers carrière, toen hij onder mysterieuze omstandigheden uit het raam van een hotel in Amsterdam viel en te pletter stortte.James Gavin beschrijft de ontwikkeling van Bakers onconventionele maar unieke, lyrische manier van spelen, die Charlie Parker in 1952 voor het eerst opmerkte toen Baker met een groot aantal andere muzikanten auditie deed voor Parkers band. Hoewel jazz-puristen de draak staken met zijn stem, maar zijn vocale albums waren zeer succesvol, wat zeker ook te maken had met
