Halverwege de jaren zeventig van de twintigste eeuw nam het Katholiek Documentatie Centrum (KDC) in Nijmegen in samenwerking met de Pauselijke Missiewerken (PMW), de Katholieke Radio Omroep (KRO) en het Centraal Missie Commissariaat (CMC) het initiatief om missionarissen, die tijdelijk of definitief terugkeerden naar hun moederland, te interviewen. Ze wilden historische gegevens die nooit op schrift waren gesteld en alleen in de herinnering van de missionarissen leefden, vastleggen voordat het te laat was. Ook de missionarissen van de Societas Verbi Divini (SVD), beter bekend als de missionarissen van Steyl, werden uitgenodigd over hun leven en hun werk te vertellen. Op basis van deze gesprekken beschrijft Marie-Antoinette Willemsen welke interculturele spanningen zich voordeden in het missiewerk op Flores, Indonesië. Deze spanningen werden versterkt door politieke omwentelingen en nieuwe religieuze inzichten. De missiewerkers werden hierdoor gedwongen hun hooggestemde idealen bij te
