Lezer van poëzie, lezer van mystiek: Hans Groenewegen was beide, geestdriftig en bedachtzaam. Lezen op het snijpunt van poëzie en mystiek was zijn hartstocht, verwantschappen traceren in woorden en intenties bijna een existentiële drijfveer. En dan: tegen de keer denken, door te botsen nieuwe woorden, nieuwe betekenissen vrij te leggen. In De lezer brengt Hans Groenewegen de woorden en de werkelijkheid bijeen van mystici als Hadewijch, Margarete van Porete, Jan van Ruusbroec, Meister Eckhart en dichters als Lucebert, H.H. ter Balkt, Nachoem Wijnberg, Kees Ouwens. In zijn beschouwingen zoekt en proeft Groenewegen de woorden in de mystieke poëzie en de dichterlijke mystiek, die de hoogste en diepste punten van de ervaring weergeven. In het essay reikt de schrijver bij voortduring en herhaaldelijk naar het onmogelijke, de woorden van de dichter, de mysticus opnieuw te ervaren, opnieuw tot leven te brengen in de lezer die hij ook is. In de lezer voor wie hij schrijft. In 2013 is Hans
