De helden van Ton van Reen behoren zonder uitzondering tot de kwetsbaren en de slachtoffers: eenzame kinderen, hoeren, landlopers, kermisgasten, zonderlingen. Dat zijn in zijn boeken niet allemaal heiligen, maar het zijn in elk geval mensen met gemengde gevoelens. Telkens opnieuw wordt een idylle van kinderlijkheid, spontane natuurlijkheid en poëzie ruw verscheurd door de botte boosheid van buiten.
