Sabine rende naar haar vader, maar ze werd tegengehouden door een onzichtbare muur. "Pap!"schreeuwde ze. "Kom eruit!"Haar vader tastte met zijn handen langs de onzichtbare muur. "Ik ben bang dat ik hier gevangen zit.Hoe is het daar?" vroeg Sabine."Vreemd,"antwoordde haar vader."Er zijn hier honderden kamers, het lijkt wel een paleis. Maar er zijn geen mensen.Ik ben helemaal alleen."
