In zijn verhalen en toneelstukken plaatst Sartre zijn personages in extreme situaties, waarin ze op zichzelf en op anderen worden teruggeworpen. Ze worden letterlijk of figuurlijk gevangen gehouden en hebben geen steun aan elkaar. Vaak blijkt er voor hen uiteindelijk geen uitweg te zijn. Het pessimisme en individualisme dat uit Sartres werk spreekt is toonaangevend geweest voor de visie op de mens in de twintigste eeuw. Sartres beroemdste toneelstuk ‘Met gesloten deuren’ eindigt in de vaak geciteerde uitspraak ‘De hel, dat zijn de anderen.’ In ‘De muur’, dat speelt tijdens de Spaanse burgeroorlog, krijgt een in de cel opgesloten man te horen dat hij de volgende dag geëxecuteerd zal worden. ‘De kamer’ en ‘Intimiteit’ gaan over echtparen die hun huwelijkstrouw tot in het absurde doorvoeren. ‘Herostrates’ is het verhaal van een man die zo door haat wordt verteerd dat hij het plan beraamt om vijf willekeurige medemensen en zichzelf om te brengen. Deze
