Sinds bijna vijf eeuwen wordt gesproken van de middeleeuwen. Opvallend daarbij is de steeds wisselende beoordeling van dit tijdvak. Volgens de Reformatie werd dat vooral gekenmerkt door een verwonding van het ware Evangelie. Ook de Verlichting had vanuit haar optiek voor die periode geen goed woord over. Vervolgens beschouwde de Romantiek deze periode als een christelijk tijdvak bij uitstek en werd een terugkeer naar de middeleeuwen gepropageerd. Zo onderging dit tijdvak tijdens de negentiende eeuw een dusdanige herkerstening, dat daaruit toen alle heidendom en ongeloof schenen te zijn verwijderd. De belangstelling van dat moment voor de middeleeuwen lijkt soms veel op een vlucht uit de ongewisheid van het heden. Opvallend hierbij is dat vanuit de huidige ontkerstening van de westerse samenleving velen bij voorkeur op zoek gaan naar sporen van toenmalig heidendom en ongeloof waarop de middeleeuwse kerk geen vat had weten te krijgen. Anderen willen tevens aantonen dat de
