Lezers steken met nog groter gemak dan reizigers kanalen, oceanen, zebrapaden en taalgrenzen over. Niet voor studiepunten, werk, of vakantie, maar voor het vertrek zelf? Soms lijkt de overkant verrassend sterk op het vertrekpunt van de lezer en wordt de poëzie van een Zuid-Afrikaanse dichteres als bijna vertrouwd ervaren. Zo vertrouwd dat het verrast. Misschien zijn dat wel de mooiste momenten in de poëzie: wanneer vanuit de verste verte geraakt wordt aan een intiem geheim. De voertaal van de reiziger, toerist of wetenschapper is het Engels, maar hoe ontvankelijk is de jongste Nederlandstalige poëzie voor verengelsing? Is het tijd voor de oversteek naar een internationale taal, of kunnen onze diepste gedachten het best in het Nederlands, of in een streektaal worden verwoord? De verzameling gedichten die u nu in uw handen houdt geeft op die vraag misschien een antwoord. Deze bundel is een souvenir van het poëziefestival Dichters in de Prinsentuin 2014 en een hedendaagse verzameling
