Het communisme was een van de krachtigste ideologieën van de twintigste eeuw. Op zijn hoogtepunt beheerste het meer dan een derde van het aardoppervlak en de helft van de wereldbevolking. Maar verbazingwekkender dan de snelle opkomst en de triomfen van het communisme was zijn razendsnelle ondergang in 1989. In deze gezaghebbende geschiedenis wordt duidelijk dat het communisme niet enkel een totalitair systeem was of een voortvarend moderniseringsproject. Het was eerst en vooral een radicale reactie op de vele politieke, economische en ethische ongelijkheden die de mensheid de laatste tweehonderd jaar hebben verdeeld. Maar terwijl het ongelijkheden wegnam, creëerde het paradoxaal genoeg ook nieuwe – en groef daarmee zijn eigen graf. Nu de kritiek op het geglobaliseerde kapitalisme en zijn financieel-economische uitwassen groeit, krijgt de communistische theorie weer actuele waarde.
