In 'De roes van het heden' zijn de beste columns van Luc De Vos gebundeld. Een deel daarvan verscheen nog niet eerder in boekvorm. Samensteller Christophe Vekeman, die ook het voorwoord verzorgde, richtte een prachtig monument op voor de literaire nalatenschap van Luc De Vos. ‘Ik sprak: “Beste vriend, luister eens goed. Ga er eens voor zitten, ik zal u uitleggen hoe dat komt. Goed opletten, kerel, dan leert gij ook wat bij op geschiedkundig en filosofisch vlak. Gij zijt nooit te oud om te leren, vrolijke losbol die gij zijt! De wereld zit als volgt in elkaar: in deze hooghartige hedonistische samenleving wentelen wij ons als onbesuisde kinderen in de roes van het heden. Wie, zo vraag ik u, wenst nog in het licht van de toekomst te leven. De mensen, zij leven maar raak en denken niet aan morgen.”’ Op 29 november 2014 stierf Luc De Vos geheel onverwacht. Daarmee dompelde hij Vlaanderen maar ook Nederland in rouw. Meer dan vijfentwintig jaar lang schreef hij parels van
