Jarenlang voelt Florence Ehnuel zich aangetrokken tot mannen, maar niet speciaal tot hun lichaam – ze valt eerder voor een houding of een interessant gesprek. Vanuit esthetisch oogpunt kan alleen het vrouwelijk lichaam haar bekoren. Het lichaam van haar eigen man bekijkt zij niet, alsof het taboe en geheim is. Pas wanneer zij vijfendertig is, al vier kinderen heeft en haar man haar vertelt dat hij een minnares heeft die hij in alle openheid wil bezoeken, durft zij voor het eerst frank en vrij haar oog op mannenlichamen te richten. In een persoonlijk verslag vertelt zij over haar minnaar en haar amoureuze ontmoetingen. Zij bezingt het lichaam van de man en presenteert ons een kleine filosofie van het mannelijk geslachtsdeel – wat is het, wat is er zo goed aan, en vooral: waarom is het zo mooi? Een inspirerende, vrolijke blik op het seksuele leven van een vrouw.
