De teerling was geworpen. Mijn vader viel achterover, zijn armzalige hemd over zijn hoofd, zijn buik ingevallen, gerimpeld en grijzig als van een dode vis... en terwijl het hoofd van familie op de grond lag, zag ik wat ik onder geen beding mocht zien, wat een waardige, fatsoenlijke zoon, een ware bedoeïen nooit ofte nimmer mag zien, dat weke, weerzinwekkende en onterende ding, dat verboden terrein, o heiligschennis: de penis van mijn vader, die opzij gleed, zijn ballen open en bloot... Dit was het einde!. Daarna was er niets meer, een oneindige leegte, een bodemloze put, het grote niets... Yasmina Khadra neemt in De sirenen van Bagdad de actuele geschiedenis onder de loep en beschrijft hoe het ingrijpen van Amerika in Irak en de daaropvolgende aanwezigheid van westerse troepen het dagelijkse leven in een klein Iraaks dorp overhoop gooit en de verhoudingen op scherp zet. Na De zwaluwen van Kabul (over Afghanistan) en Aanslag (over Israël) vormt De sirenen van Bagdad (Irak)
