Hannah Luckraft kent de smaak van het paradijs. Het smaakt zoet als de huid van haar minnaar, het smaakt als iedere borrel die ze ooit heeft gedronken, het blijkt echter altijd maar van korte duur. Nu ze bijna veertig is en nog steeds met lege handen staat, begint het zelfs Hannah op te vallen dat haar leefstijl niet eindeloos vol te houden is. Haar vrienden zijn nogal vreemd, haar lichaam is niet meer zo betrouwbaar. Robert lijkt haar het soort liefde te kunnen geven dat ze begrijpt, maar waarschijnlijker is dat ook hij een symptoom is van de ziekte waarvan ze zou moeten genezen. 'Meeslepende, stilistisch hoogstaande roman.' - The Sunday Times 'Angstaanjagend mooi.' - The Guardian 'Een moedig en compromisloos boek dat zich in je hoofd vastbijt. (...) A.L. Kennedy in topvorm.' - The Independent
