In deze beknopte novelle beschrijft Ina Boudier-Bakker op sombere wijze het verstikkende leven van een aantal mansen in een provinciestadje, die bekenelt zitten in een dwangbuis van fatsoen, kortzichtigheid, conventies en lafheid. Zij leven niet - zij vegeteren. Met de zinloosheid en hopeloosheid van hun situatie worden zij eens per jaar geconfronteerd, als de kermis bezit neemt van hun straat. Dan voelt iedereen zijn eigen tekort, schrijnder dan anders. De straat is een boek van eenzaamheid en onmacht maar ook van hoop op een socialere wereld. Met een mengeling van onbarmhartigheid en mededogen tekende Ina Boudier-Bakker in deze novelle een notabelengemeenschap die uiteindelijk de confrontatie met zichzelf aandurft.
