Marcel Proust (1871-1922) schreef met Op zoek naar de verloren tijd een zeventallige romancyclus die zelf een universum wil zijn, en tegelijkertijd een (verdwenen) wereld uitputtend wil verbeelden. Zijn belangrijkste thema is de Tijd: het verstrijken ervan, het onontkoombare verloop van het leven, waarbij alleen de kunst, de roman, door middel van de herinnering, de vergankelijkheid kan bestrijden. Daarnaast is Op zoek naar de verloren tijd sterk autobiografisch, is het een psychologische roman en een roman over hartstochtelijke liefde.De tijd hervonden, het laatste boek van Marcel Prousts wijdvertakte levenswerk Op zoek naar de verloren tijd, is de apotheose van de cyclus. Marcel wordt ontvangen bij de prinses de Guermantes, waar hij zijn tweede debuut maakt in de mondaine wereld die zijn verhaalstof zal worden en waar hij de inspiratie tot zijn levenswerk vindt. Hij besluit te volharden in zijn eenzaamheid en de tijd die hem nog rest te wijden aan het schrijven van het boek dat hem
