Dit boek is ontstaan uit een onderzoek naar de kwaliteit en de drijfveren van de schilderkunst van Jacques Tange. De picturale kwaliteit vloeit voort uit de relatie van de kunstenaar met olieverf, waarbij voor hem het realiseren van schoonheid een voorwaarde is. Hij is een meester van de esthetica. Dat vermogen bepaalt de interpretatie van de werkelijkheid in zijn schilderijen. Daarbij spelen obsessie, parafrase en noodlot een rol. Tange is geobsedeerd door het erotiserend effect van de vrouw als droombeeld op de man als voyeur. In zijn expressie zijn de billen van de vrouw een fenomeen op een brutale, maar toch liefdevolle wijze. De parafrase krijgt gestalte in de verbeelding van de natuur die door de kleurenpracht en het ritme van de landschappen een sprookjesachtig karakter heeft. In dat sprookje komen dieren tot leven die ontsnapt zijn uit de mechanica, kermispaarden, opwindbare volgels. Zij zijn de boodschappers van het noodlot dat de beschaving bedreigt. Dat Fatum manifesteert
