In dit "pamflet" betoogt de schrijver dat ons begrippenkader omtrent projectmanagement in essentie dateert uit de jaren zestig van de vorige eeuw. De keuzes die toen gemaakt werden bepalen hoe we nu tegen projecten aan kijken. Maar zonder dat we er erg in hadden is ons blikveld steeds kleiner geworden. Ofschoon we het gevoel hebben steeds meer te weten en te begrijpen. Onze retoriek heeft ons ogenschijnlijk verrijkt. Maar in werkelijkheid zorgt zij ervoor dat we in een steeds beperktere set aan begrippen over projectmanagement spreken. Doordat we steeds weer zoeken naar wat ons bindt zoeken we als het ware doorlopend naar de kleinste gemene deler. Omdat we daardoor in het gemeenschappelijke steeds meer missen zoeken we naar oplossingen die hebben geleid tot een vergruizing van het vak projectmanagement. De auteur beschrijft dit op een onorthodoxe manier die prikkelt tot nadenken en discussie. Met dat laatste is zijn bedoeling bereikt. Jan Postema (1954) is als projectmanagement
