''Tegen de avond, toen de olifant nog steeds onvindbaar was, gingen ze naar de boktor en namen hem mee naar de rivier. ‘Zo,’ zei de boktor, toen ze hem hadden verteld wat er aan de hand was. ‘Weg dus.’ ‘Ja,’ zeiden de dieren. ‘Opgeheven?’ vroeg de boktor. ‘Nee, verschrompeld.’'' ''De verschrompeling van de olifant'' is een langer verhaal waarin Toon Tellegen opnieuw bewijst te beschikken over een uniek gevoel voor humor en een voorkeur voor absurde situaties. Bij herlezing blijkt echter dat er tussen de regels nog veel meer te beleven valt. Wie is die Sarabandespringmuis bijvoorbeeld? En wat symboliseert dat verschrompelen van de olifant nu precies? Kortom, een verhaal dat tot nadenken stemt. Tegelijkertijd gaat ''De verschrompeling van de olifant'' ook over vriendschap, en over elkaar missen. De linoleumsneden die Mance Post speciaal voor dit verhaal maakte zijn bijzonder en maken het boekje compleet. Kortom, een prachtig
