Het was een bekend geintje in de penozekringen. Wie wat betekende in de Nederlandse onderwereld liep met het telefoonnummer van advocaat Piet Doedens op zak. Dat nummer was trouwens eenvoudig te onthouden. Twee keer 310. In het Wetboek van Strafrecht staat Artikel 310 voor diefstal. Twee keer diefstal. Je hebt advocaten, topadvocaten en je hebt Doedens. Mr. Piet Herman Doedens, (Utrecht 1942) strafpleiter met gedwongen rust als gevolg van een hersenbloeding, is volgens veel van zijn confrères in zijn hoogtijdagen de beste in zijn vak. De oude Max Moszkowicz, bij wie Doedens zijn carrière in Maastricht begon, noemde hem ooit `een ongeleid projectiel. Doedens verdedigde drugbarons, moordenaars en fraudeurs en dreef zijn tegenstanders van justitie met zijn onorthodoxe werkwijze soms tot wanhoop. Buiten de rechtszaal etaleerde Doedens zich als een man in eenvoudig ogende, handgemaakte kostuums, die tot diep in de nacht kon feesten om een paar uur later fris als een hoentje baanbreker te
