In het voordurend andere en nooit definitieve beeld dat anderen van ons hebben en dat wij ons van onszelf vormen is het onmogelijk om greep op onze eigen identiteit te krijgen. Dat is de fundamentele kern van Pirandello's werk. 'Of men leeft het leven, of men schrijft erover...' uit: Novelle per un anno. Een centraal thema, zo niet het hoofdthema, van Pirandello¿s werk, is dan ook de identiteitscrisis van zijn personages, die zich bewust zijn van de tijdsgeest en die op zoek zijn naar wíe ze zijn, en die daarbij vaak meerdere persoonlijkheden hebben ¿ uit meerdere ¿ikken¿ bestaan. Het leidt vaak tot negatieve resultaten: de personages verliezen zich en raken terecht in een leefsituatie van onoplosbare tegenstellingen die levensgeluk en sereniteit tegenwerken. Zoals Pirandello zelf in een brief beschrijft, bestaat hij uit een ¿grote ik¿ die sociaal is, en een gesloten ¿kleine ik¿.
