Yarim rende zo hard hij kon. Hij moest de stad bereiken voor het te laat was. Angstig keek hij achterom. Een donkere wolk raasde langs de hemel. Honderden, duizenden, miljoenen sprinkhanen verduisterden de zon. Kleine schaduwen flitsten door het zand en plotseling sloegen de sprinkhanen als hagelstenen tegen de grond. Yarim voelde kriebelende poten op zijn benen, in zijn haar. De rillingen liepen over zijn rug en hij schreeuwde het uit. 'Te laat...' met hun poten klemden de beesten zich vast aan zijn Vel. Steeds meer tuimelden er over hem heen. Yarim hoorde het knippende, knagende geluid van bijtende kaken. De weg van de wind is het verhaal van Yarim, een jongen die ruim vierduizend jaar geleden leefde in het zuiden van Irak. Koningin Ku Bau stuurt hem met een karavaan naar Pakistan om hout, ivoor en goud te halen voor de bouw van haar graf Kort nadat de koningin is gestorven keert de karavaan terug. Yarim treurt om de dood van Ku Bau, maar als hij haar laatste wens hoort, verstijft
