Max Heindel, (1865-1919) werd, na in 1908 een proef te hebben doorstaan, door de Orde van het Rozenkruis aangewezen als haar boodschapper, met als opdracht een deel van haar Leer bekend te maken. Zo verscheen in 1909 het handboek De Wereldbeschouwing der Rozenkruisers en later verschenen er nog meer boeken. Dit boek bevat een schat aan esoterische kennis over onderwerpen, waarover hem om nadere toelichting werd gevraagd, onderverdeeld in een negental rubrieken. Elke gestelde vraag kreeg een afdoend antwoord. Bij de lezer wordt geen voorkennis verondersteld. Als ingewijde was Heindel in staat de geestelijke werelden niet alleen bewust helderziend waar te nemen, maar hierin ook naar wens te functioneren. In de geestelijke werelden gelden heel andere natuurwetten dan op aarde. Maar Heindel verstond de kunst om datgene wat hij waarnam in eenvoudige en begrijpelijke taal weer te geven. De Orde van het Rozenkruis is de westerse inwijdingsschool van de zo genoemde Kleine Mysteriën. Haar
