In 2012 verscheen zijn debuutbundel "De nacht van de eenhoorn". Sindsdien heeft hij veel geschreven en voorgedragen in Haarlem en omgeving. Z'n poëzie is er losser van geworden en minder cryptisch. In "De witte spiegel" zijn ik en de ander met een navelstreng verbonden die zich niet door laat snijden. De symbiose is alleen zichtbaar in de confrontatie, de spiegel. De bundel bevat zowel losse gedichten als reeksen en bouwt verrassend op tot een nederige climax.
