De personages in de veelal beklemmende verhalen van Manon Uphoff veranderen in angstige schaduwen, omdat ze zichzelf niet meer vertrouwen. Tegelijk zijn liefde en schoonheid constante aanwezigen, die hen onvermijdelijk toch raken en de lezer meenemen in betovering. <blockquote>De Engelsman had gehouden van zijn kleine minnares, Hau. Van de zachte, fluïde warmte die schuilging in haar droge, elegante verpakking, haar lichte botstructuur en de buigzame beweeglijkheid van haar vingers.<blockquote>
