Mijn motieven voor nierdonatie gaan terug naar mijn bronnen. Mijn ouders en mijn religieuze achtergrond. Het Leerhuis, het jezelf bevragen, het nadenken over hoe je in het leven wilt staan, die gemeenschap die elkaar bemoedigt, het zingen dat mijn diepste kern raakt. Ik ben geen beter mens door een nier te doneren. Ik ben en blijf wie ik was, met mijn leuke en moeilijke kanten, mijn hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Sommigen zullen het zien als het opzoeken van onnodig risico, als waaghalzerij. Ik ben me bewust van de risicoÕs. Het leven is niet zonder risico, gelukkig maar! Ik wil met mijn verhaal mensen prikkelen tot reflectie: zorgverleners, het brede publiek, beleidsmakers, mensen die overwegen een nier te doneren.
