Op een dag ziet Maantje dertien rennende hertjes. Ze springen uit de lichtblauwe vaas voor haar op tafel. Het is het mooiste dat ze ooit heeft gezien. De hertjes noemen haar 'Hertogin'. Plots zijn de hertjes opnieuw verdwenen in een blauwe poster van een zee. Maantje wil alles aan mama vertellen. Maar haar broer Raf houdt haar tegen. Raf is bijna altijd boos. 'Hij heeft een kort lontje,' zegt papa. Raf zag ook ooit een dier, vertelt hij. Het is twee keer langsgekomen. Maar toen Raf het aan papa verteld had, heeft hij zijn dier nooit meer gezien...Een fantasierijk verhaal over de speciale band tussen een broer en zus. Over het verliezen van iets moois en de grote boosheid die dit veroorzaakt. Over de spanningen van een nieuwe gezinssituatie.
