In dit zeer persoonlijke boek beschrijft taalkundige Dick Springorum op indringende en meeslepende wijze zijn ziekte- en ziekenhuiservaringen. Een ziekenhuis, aldus Springorum in zijn woord vooraf, is een totale institutie, waar de regie over je eigen leven je plotseling uit handen wordt genomen. Artsen en verpleegkundigen nemen die regie vriendelijk maar gedecideerd van je over, en het ziekenhuis hanteert regels die je leven plotseling tot in details blijken te bepalen: dagindeling, eten en drinken, lichamelijke verzorging en talloze begrijpelijke en onbegrijpelijke onderzoeken - en dat allemaal nadrukkelijk voor je eigen bestwil. Dat is paradoxaal. En die paradox leidt tot verwarring, tot ongeloof, tot verbazing en vervolgens tot vervreemding. Voeg daarbij het opgedrongen en onontkoombare gezelschap van lotgenoten en bezoek, en die vervreemding is compleet: `In wat voor een toneelstuk speel ik hier mee?´Dick Springorum verwoordt zijn ervaringen op een knappe, direct aansprekende,
