In dit boek benut de auteur de ervaring die hij in zijn beroepsleven van 30 jaar aan zes verschillende universiteiten opdeed, om de achtergronden van het spreekwoordelijk academisch onbehagen dat aan universiteiten heerst, te traceren. In eenvoudig proza stelt de auteur de problemen van het hoger onderwijs aan de orde. Zonder enige terughoudendheid, maar ook opbouwend en betrokken, signaleert hij bronnen van onbehagen in de wijze waarop de universiteiten bestuurd worden, in onderwijs en onderzoek, en in de gang van zaken rond promoties. Op deze verschillende terreinen geeft hij ook suggesties om tot verbetering van de situatie te komen. Daarbij komen tevens nieuwe perspectieven voor de toekomst in zicht.
