Na de Tweede Wereldoorlog zijn vele tienduizenden Nederlanders bestraft wegens collaboratie met de Duitse bezetter. Men beschouwde hen als ‘fout’ in de oorlog en daarom werden ze enige tijd gevangengezet. Maar wat gebeurde er daarna met deze mensen en hun directe familieleden? Bleven ze een groep verstotenen aan de rand van de samenleving of konden ze toch weer een volwaardige plek veroveren? Ismee Tames onderzocht archieven die niet eerder zijn bestudeerd, maar wendde zich ook tot privédocumenten en verhalen van betrokkenen om de vraag te kunnen beantwoorden hoe het zat met de integratie en uitsluiting van ‘foute’ Nederlanders na de oorlog. Het collaboratieverleden bleef een ‘doorn in het vlees’ van de Nederlandse samenleving, maar de oud-NSB’er die zich voldoende schuldbewust opstelde blijkt toch een tweede kans te hebben gekregen.
