Baruch, of ook wel Benedict, de Spinoza, zoon van Joods-Portugese immigranten, was lenzenslijper en leefde aan het eind van de 17e eeuw in de Nederlanden. Maar bovenal was hij een rationalist. Een professoraat heeft hij altijd dankend afgewezen, toch behoorde hij tot de belangrijkste moderne filosofen en grondleggers van de 18e-eeuwse verlichting (Hegel: “ofwel je bent een 'Spinozist' of in het geheel geen filosoof”). Met zijn moderne bijbelkritiek belandden al zijn geschriften dan ook op de rooms-katholieke lijst van verboden boeken. Na zijn dood gaven zijn vrienden in 1677 een 'Opera Posthuma' van zijn werk uit, ingeleid door Jarig Jelles, Amsterdams koopman uit Spinoza's vriendenkring.Ook in de huidige tijd is het werk van Spinoza onverminderd actueel. Hij was voor zijn tijd een niet conforme en daarmee voor de geldende orde gevaarlijke dwarsdenker. Maar vooral waren zijn gedachten over de menselijke ethiek, de (politieke) samenleving en de verhouding van de mens tot de wereld
