De vriendschap tussen Erik Jan Harmens en Ilja Leonard Pfeijffer is gebaseerd op hun compromisloosheid; hun liefde voor taal; het gevoel voor vuige humor; de totale inzet. Een klein jaar lang stuurden ze elkaar met sardonisch genoegen strofes, gaven voorzetten om elkaar vlak voor het inkoppen pootje te lichten. In <i>Duetten </i>klinken twee stemmen van geheel verschillende klankkleur die in onwaarschijnlijke samenzang een dringend lied zingen dat de wereld naar de ratsmodee gaat.
