Londen, 1939. Een ruim dertigjarige Duitse emigrant, een jurist uit Berlijn die kort tevoren met zijn joodse vriendin in Engeland was beland, zet zich aan het schrijven van een boek over het Duitsland dat hij is ontvlucht. Met de adem van de gebeurtenissen in zijn nek schrijft hij snel en doelmatig. Het boek verschijnt in mei 1940, als Nederland, België, Luxemburg en Frankrijk al gevallen zijn. Om zijn achtergebleven familie niet in gevaar te brengen kiest hij een pseudoniem: Sebastian Haffner.
