In dit boekje filosofeert de auteur over zaken als: nieuws, nieuwsgierigheid, actualiteit en het nieuws als product. Hij vertrekt bij Prediker voor wie het wezen der dingen kennelijk zo vast staat dat hun zogenaamde loop een oninteressante herhaling wordt: 'De toekomst herhaalt het verleden, de daden der mensen herhalen zichzelf, en nieuw is er niets onder de zoen'. Vervolgens zoekt Verhoeven naar andere tradities in de oudheid waarin het nieuwe niet te herleiden valt tot een cyclische herhaling van het oude. Nieuws blijkt dat dubbelzinnig te zijn: aan de ene kant vertegenwoordigt het een welkome gespreksstof in een samenleving van nieuwsgierige en praatzieke mensen, van de andere kant is het nieuws ook bedreigend omdat het nieuwe en andere een inbreuk kunnen vormen op de vertouwde veiligheid. Een enkele malen terugkerend motief vormt de parallellie tussen de nieuwsvoorziening en de aloude wetten van het drama, waarvan zij gretig de categorieën hanteert. "De gebeurtenis waarover
