In 1924 versloeg de schrijver Albert Londres in opdracht van Le Petit Parisien de ronde van Frankrijk. Dag en nacht volgde hij de verrichtingen en het wel en wee van renners als Ottavio Bottecchia, Philippe Thys, Lucien Buysse, Nicolas Frantz, de gebroeders Pélissier en al die anderen. Van de honderdvijftig gestarte renners zouden er zestig de finish in Parijs halen. Onder hen niet de Franse cracks Henri en Francis Pélissier. Zij gaven er tijdens de derde etappe de brui aan, geschoffeerd als ze zich voelden door een wedstrijdcommissaris die aan de start zonder iets te zeggen de trui van Henri had opgetild om te controleren met hoeveel tricots hij van start ging. Tourdirecteur Henri Desgrange had immers verordonneerd dat een renner met dezelfde uitrusting moest aankomen als waarmee hij vertrok. En Henri Pélissier had de gewoonte onderweg een trui weg te gooien. In Café de la Gare in Coutances hielden de Pélissiers het voor gezien, en Londres was er als de kippen bij hen te
