Vanuit mijn ooghoek dacht ik iemand achter een boom te zien staan, maar ik was er al te hard voorbij gereden om nog te kunnen kijken. Was het nog niet genoeg geweest? Moest hij ook nog zien hoe ik reageerde? Ik slikte de opkomende misselijkheid weg. Durfde ik nog om te kijken? Hij zou toch niet... Ik m omkijken. Ik moest toch zeker weten dat... Van het ene op het andere moment ging ik onderuit en klapte hard op de grond. Mijn hoofd raakte de stoep en daarna wist ik niets meer. Anne en Lisa zijn een echte eeneiige tweeling. Ze dragen altijd dezelfde kleding en voelen vaak wat de ander voelt. Niemand kan hen uit elkaar houden. Wanneer ze op een dag rare briefjes van een anonieme afzender krijgen, zijn ze behoorlijk verontwaardigd. Wie doet zoiets? Eerst zijn de brieven gericht aan allebei, maar later krijgt alleen Lisa ze. Soms zijn de brieven aardig, maar steeds vaker zijn ze bedreigend en angstaanjagend. En daar blijft het niet bij. Lisa wordt steeds banger. Wie kan ze nog vertrouwen?
