'Dit is een verzameling aantekeningen uit mijn dagboek, dat wil zeggen uit de vele kleine opschrijfboekjes waarin ik van alles had genoteerd als ik niemand anders in vertrouwen wilde nemen dan mijzelf, in de bladspiegel van het papier tegenover mij.Van 1947 tot 1975 ben ik predikant geweest. Omdat ik gedichten schreef (onder de naam Guillaume van der Graft) heette ik in de volksmond een dominee-dichter. Het predikantschap heb ik neergelegd toen ik het niet langer dragen kon. Een derde van mijn leeftijd heb ik eraan besteed, mij soms erin verheugd, mij vaak (meestal) ertegen afgezet. Van 1947 tot 1975, vier maal zeven jaar, en dat in die roemruchte eeuw.Een dubbeltje op zijn kant. Zo'n dubbelbestaan als ik al die jaren heb geleid, pastor en taalman, verkondiger maar steeds onmondiger, altijd verplicht om te spreken, maar steeds wachtend op het gedicht - het brengt een wankel evenwicht mee. Het probeert twee mogelijkheden staande te houden en slaat telkens om, kruis of munt.'Een
