Eerde verhaalt in dit boek over de onmogelijke zeilreis rond het hele antarctisch continent door de Nieuw-Zeelander en vogelkenner Gerry Clark. Hij zocht hem op in 1999 en zeilde met hem langs de kusten van noordelijk Nieuw-Zeeland. De avonturier Clark was inmiddels 72 jaar oud en de vier jaar durende vogelexpeditie langs barre eilanden in de zuidelijke oceaan had zijn tol geëist. In Een graf van blauw hout wordt verslag gedaan van de markantste reis, ooit door een zeilboot ondernomen. Een reis die ten slotte haar ontknoping vond in een eenmansoverlevingsstrijd. Daarnaast treft de lezer een geheel ander soort strijd aan. Nu niet met de elementen, maar met het proces van ouder worden. Met fysieke aftakeling, sociaal isolement en gevoelens van zinloosheid en wanhoop. Want Gerry kon onmogelijk leven zonder zeilen. Deze strijd verloor hij. Bij Antipodes Island leed hij schipbreuk en verdronk. Van zijn graf van blauw hout spoelden slechts enkele brokstukken aan.
