Vader, dochter en zoon Van de Sande Bakhuyzen vertegenwoordigen een eeuw Nederlandse schilderkunst. In hun tijd zeer succesvol, raakten zij daarna in vergetelheid. Ten onrechte. Hendrikus van de Sande Bakhuyzen (1794-1860) schilderde zorgvuldig gecomponeerde landschappen met koeien in de traditie van de 17e eeuw. De bloemen- en vruchtenstillevens van zijn dochter Gerardine (1826-1895) kregen lovende kritieken vanwege een vlotte pernseelbehandeling en het gebruik van prachtige warme kleuren. Voor Hendrikus' zoon Julius (1835-1925) waren landschappen met bomen en bosschages favoriet. Hij besteedde veel aandacht aan de werking van het licht, hetgeen hem in de buurt brengt van de Haagsche school.
