‘Poëzie is een daad/ van bevestiging. Ik bevestig/ dat ik leef, dat ik niet alleen leef.’ Zo begint een van Remco Camperts beroemdste gedichten. Zijn toon is altijd persoonlijk en zijn regels lopen, zoals Kees Fens ooit zo treffend beschreef, ‘op een bijna jaloersmakende natuurlijke wijze’. Campert is een inspirator voor nieuwe generaties en heeft het landschap van de twintigste-eeuwse poëzie mede bepaald. Een oud geluid – speciaal geschreven voor Gedichtendag 2011 – bewijst dat hij steeds in staat is zichzelf te vernieuwen.
