In "Een stilte die spreekt" vertellen drieënvijftig personen wat herdenken voor hen persoonlijk betekent. Vervolgingsslachtoffers, verzetsdeelnemers en andere burgerslachtoffers in Europa en Azië komen aan het woord, evenals militairen en leden van de koopvaardij, die - waar ook ter wereld - deelnamen aan de strijd in de Tweede Wereldoorlog en aan de vredesmissies daarna. Ook de naoorlogse generatie spreekt zich uit. Om deze persoonlijke verhalen in de geschiedenis te kunnen plaatsen, worden per hoofdstuk historische overzichten gegeven.
