'Trouwens, nu we het toch over ouwe mannetjes hebben, ik heb nog eens aan mijn moeder gevraagd hoe het nou zat met jouw opa. Ze zei: hij was een schoft.' Cecilia veert op als door een wesp gestoken. 'Een schoft, een schoft?' In Een urn vol kinderdromen wordt in een heldere, toegankelijke stijl een beeld geschetst van het doen en laten van gewone mensen in de crisis- en oorlogsjaren van de vorige eeuw, van de belevenissen van het pubermeisje Cecilia in de jaren zestig en de zoektocht naar haar doodgewaande opa. Cilja Zuyderwyk beschrijft dit alles op een lichtvoetige en soms ontroerende wijze. Zij laat de machteloosheid van handelen zien binnen de grenzen van een tijdperk, de dromen van de bewoners van de roman, hun ontgoocheling en keuzen die gemaakt moeten worden. Cilja Zuyderwyk (1949) doceerde sociale vaardigheden en heeft een zelfstandig adviesbureau. Daarnaast runt ze een kunstgalerie, ontwerpt glas en sieraden, schrijft gedichten en proza. Ze publiceerde in tal van literaire
