Jacobus (Jac) van Looy (Haarlem, 13 september 1855 - aldaar, 24 februari 1930) was een Nederlands schilder en schrijver. Van Looy was de zoon van een timmerman. Zijn ouders stierven kort na elkaar en vanaf zijn vijfde jaar groeide hij op als weesjongen in het Haarlemse Gereformeerd Burgerweeshuis aan het Groot Heiligland. In dit gebouw is nu het Frans Hals Museum gevestigd. Hij leerde voor het vak van huis- en rijtuigschilder, maar mocht vanwege zijn talent daarnaast te-kenlessen vol- gen. Hij studeerde aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam, en was bevriend met onder andere Willem Witsen. De schrijfstijl van Van Looy mag uniek genoemd worden. Veel van zijn woorden zijn samengesteld op een manier zoals ze nooit door anderen gebruikt zullen zijn of worden. In De Dikke van Dale zal je ze niet terugvinden, maar toch zijn ze duidelijk in wat de auteur bedoelt. Wat hij daarmee bereikt is een volledige beschrijving van situaties en omgeving. De lezer wordt meegevoerd door
