Herzberg benadrukte ook het ‘gewone’ van Eichmann. Bij hem nam het beeld van de ‘schrijftafelmoordenaar’ echter een andere vorm aan. In dit beeld is de ‘banaliteit van het kwaad’ bij mensen als Eichmann niet altijd latent aanwezig, maar zijn het maatschappelijke omstandigheden die dat – als het ware – ‘activeren’. De ideologie van het Derde Rijk is bij Herzberg in dat kader te zien. Herzberg benadrukte dus eigenlijk de onbeduidendheid van Eichmann: de maatschappij en de ideologie zijn verantwoordelijk voor zijn misdaden. ‘Is de man aansprakelijk voor de moord, die de staat en de maatschappij hebben bedreven?’ zo vroeg hij zich openlijk af.
