Aan verkiezingen wordt in de Nederlandse geschiedschrijving doorgaans weinig aandacht besteed. Het beeld van keurig afgebakende en lijdzame kiezersgroepen uit de hoogtijdagen van de verzuiling wakkert de belangstelling niet echt aan. Dit boek laat zien, dat verkiezingen wel degelijk interessant en leerzaam zijn. De verkiezingscampagnes in Arnhem, Tiel en Doetinchem varieerden onder het districtenstelsel van matte vertoningen tot opwindende en lawaaiige bijeenkomsten. Ook het stemgedrag was niet uniform: sommige kiezers waren lokaal georiënteerd, andere bonden zich aan een partij. Na de invoering van de evenredige vertegenwoordiging en het algemeen kiesrecht veranderde de aard van de verkiezingscampagnes. De partijen richtten zich steeds meer op het winnen van het massa-electoraat. Het stemgedrag bleef na 1918 nog opmerkelijk lang bepaald door de situatie onder het districtenstelsel. In districten waar de oriëntatie lokaal was geweest, traden grote verschuivingen op terwijl in andere
