"Als reiziger, natuurliefhebber, theaterman, journalist, scherpzinnige observator, taalkunstenaar, dichter, cafébezoeker, bohemien: in alle hoedanigheden spreekt Bart Plouvier tot de lezer in zijn egodocument Entre deux mers. Hij is volstrekt eerlijk en tracht zijn leven of karakter niet te verfraaien. Hij blijft bij de feiten en schouwt eerlijk in zichzelf. Dat is vaak een pijnlijk proces omdat de herinneringen hem wel eens droef stemmen. Plouvier reconstrueert zijn leven op de hem kenmerkende wijze: geen chronologisch dagboek, maar een amalgaam van brieven, notities, reisverslagen enzovoort. De complexe schriftuur weerspiegelt op die manier zijn ingewikkelde parcours. Toch zijn er rode draden die de schrijver en met hem de lezer houvast geven: de liefde voor de natuur, de muziek en de poëzie.
